zondag 14 juni 2009

Van 20 naar 48 zandlopertjes


De de laatste maand heb ik niet stilgezeten met zandlopertjes te maken. Heerlijk in het zonnetje buiten of binnen bij de tv. Ook weer wat nieuwe stofjes erbij gezocht en die weer gecombineerd met de eerste stofjes.
Het gaat voortaan ook iets trager. Ik werk ze namelijk ook af met de flanelsteek aan de achterkant om het rafelen te voorkomen (zie tweede foto). Dat is meer door ervaring van vorige keren. Door eventuele ‘ongelukjes’ (o.a. van koffie/thee knoeien, roest tot poezenongelukjes) moet er wel eens wat gewassen worden en neemt het rafelen erg toe. Omdat ik nog niet goed weet of ik het doorquilt straks, wil ik nu al hebben dat het eraan de achterkant ook netjes uitziet en is afgewerkt. Er dwarrelen nog wat ideetjes door mijn hoofd over het hoe en wat, maar voorlopig moet/mag ik eerst nog heel veel zandlopertjes fabriceren.

Tot nu toe is er ook nog geen naaimachine aan te pas gekomen zelfs.

De vierkantjes zijn nog niet gestreken en ook zijn de hoekjes nog niet geknipt. Nu ze op de foto staan, ga ik dat doen… (dan kan ik beter in de gaten houden welke nog op de foto moeten).

zaterdag 13 juni 2009

Update van onze hond


Zoals ik al eerder vermeld heb, hebben we tegenwoordig een hond, een vrij jonge hond die zich nog puppy waant, maar toch bijna is uitgegroeid. Ik dacht altijd dat Pammetje, onze witte poes, aardig verhaarde, maar deze husky is tig-keer erger. Overal vliegen de plukken haren in het rond. Je borstelt hem grondig en hup daar ligt weer een berg. (Misschien een leuk experiment om er vilt van te maken…) Aan de zijflanken lijkt het net of er duizenden motten hebben huisgehouden. Erg fraai oogt hij dus momenteel niet zo op de foto.
Hij heeft het vooral in de tuin reuze naar zijn zin. Met name met gaten graven en rennen. Hij holt en huppelt vrolijk tientallen rondjes voor ik achter in de tuin ben aangekomen. Ook gaan we tegenwoordig naar de basistraining op zondag. Je ziet na 4 keer training andere honden al keurig aan de lijn naast het baasje lopen, maar die van ons rent zowel naar links, rechts, naar voren en naar achteren… en wij proberen hem daarbij niet te volgen… Zoiets wat je in een film ziet… Volgens mijn dochter heeft hij een concentratievermogen van een vuurvliegje. Hij leert graag, maar vergeet het ook weer snel omdat hij liever doet wat hij zelf leuk vindt. Met andere woorden, hij is erg eigenwijs. We proberen daarin nu een beetje een goed ritme te vinden. Naarmate hij ouder wordt, zal hij toch wel iets rustiger worden dan nu het geval is… hoop ik. Het is nu net een opstandige puber met kleutergedrag.


 Hij gaat ook graag met spulletjes aan de haal of. Of dat puur verveling is of om aandacht te krijgen, is de vraag. Voorlopig staat alles zoveel mogelijk hoog. Lege dozen en drukwerk zijn niet veilig. Lege plastic bloempotjes zijn erg leuk om overal mee naartoe te sjouwen. Aardbeiplantjes worden uit een hoge standaard meegenomen en bij zijn graafplekken gelegd. De afstandsbediening van de tv is enigszins vervormd en staat vol met tanden. Ook hebben we twee weken niet op internet gekund omdat meneer het had gepresteerd om een bundeltje snoeren door te bijten. Dat is dan ook de reden dat er even geen berichtjes van mij meer hier verschenen… Maar het is weer in orde, ik kan weer op internet en de nieuwe snoertjes zijn verstopt. Mijn dochter is echter met haar afstudeerscriptie bezig en heeft daardoor ook de pc dagelijks nodig nu. Ze zit nu in de afrondfase. Mijn tijd komt wel weer :-) .

maandag 1 juni 2009

Tuinperikelen

Dit jaar staat in het teken om veel te zagen en te snoeien in de tuin. Daar hoort ook veel opruimen bij. Incidenteel krijg ik wat hulp en dan zie je het meteen flink opschieten. Ik heb mijn tuinplan van jaren geleden maar weer eens tevoorschijn gehaald en gekeken hoe ik het verder zal gaan aanpakken. Ik wil mijn moestuin weer graag in ere herstellen, maar die zal dan wel afgezet moeten worden voor onze hond, want geen plekje in de tuin is momenteel nog veilig voor hem. Ik had er al aangedacht om de border op te hogen met houten planken. Maar dat blijft even bij een idee, eerst verder met zagen en snoeien. De laatste 5 jaar heb ik er helemaal niets meer aan gedaan, vanwege de privacy. Die heb ik enigszins weer een beetje terug veroverd en dat voelt super! Kleine stekjes zijn al hele bomen geworden en een enkele brandnetel is een heel veld geworden. De braam heeft met zijn vele takken aan het uiteinde daarvan weer nieuwe struiken gemaakt. Ook het zevenblad is weer welig aan het tieren geweest. Genoeg te doen dus!
Vorige week zelfs rode besjes kunnen oogsten. Meestal zijn de vogels me voor geweest! Ik heb ze geritst en ze liggen al in de diepvries.
Waar ik dit jaar ook eindelijk weer mee ben begonnen, is het verfwerk. Ik kan het nu echt niet meer uitstellen anders moet er heel wat houtwerk straks vervangen gaan worden. Om een beginnetje te maken, ben ik eerst het tuinhuisje gaan beitsen. Niet te veel per keer, want ik voel toch best wel dat het uithoudingsvermogen en de energie heel wat minder is dan jaren terug. Daarom werk ik maar een uurtje per dag in het weekend of met een vrije dag aan deze klus. Zolang er maar vooruitgang is te zien! Door de week lukt het me gewoonweg niet omdat mijn energie al helemaal op is na een dag werken.