Een kerstengel pakketje gewonnen!

Het wordt weer eens hoog tijd voor een nieuw logje. De maand november heb ik het erg druk gehad met o.a. poezen te verzorgen. En zoiets gaat dan voor. De bekende laatste loodjes van het einde van het jaar zijn ook weer aangebroken. Nog 12 dagen werken en dan twee weken vrij! Ik heb al veel op mijn vakantielijstje staan om te ondernemen. Dat is ook o.a. veel weblogs bij lezen en te reageren, want dat komt er bijna niet meer van. Mijn andere weblog over consuminderen is best wel intensief om tot nu toe iedere dag iets te schrijven. Vorige maand zelfs al over de 5.000 bezoekers. Dat vind ik best veel in zo'n korte tijd, omdat ik half augustus pas ben gestart. Het is of schrijven of lezen en reageren. Alles lukt me nu niet.
Maar laat ik iets leuk beschrijven. Ik heb onlangs een heel leuk kerstengel pakketje gewonnen en het ook vorige week ontvangen! Het is een mooie give aways waar ik zo aan wil beginnen, maar ook dat kan pas over twee weken. MarianneD van ikorniquilt is een webwinkel begonnen voor pakketjes, patronen, stofjes en andere hebbedingetjes. Op haar weblog kon je je naam achterlaten. Haar superleuke hondje Lexie heeft mijn naam eruit gehaald. Ik was verrukt van de mooie lintjes en die passen mooi bij een project waar ik vorig jaar aan ben begonnen. Alles is al geborduurd; het moet alleen nog in elkaar worden gezet. Verder heb ik letterlijk weer de draad opgepakt met mijn zandlopertjes. En ook haak ik af en toe nog wat. Zodra er foto's zijn genomen, laat ik er meer over weten. Voor nu tel ik af… morgen nog 11 werkdagen

Mimi

Vanavond hebben we een moeilijke beslissing moeten nemen en is Mimi ingeslapen. We konden nog wel een bloedtest, pijnstillers en vocht laten maken en toedienen, maar volgens de dierenarts stond ze al met twee pootjes in haar grafje. Dan is het meer voor jezelf om eraan te wennen dat het einde in zicht is dan dat het goed is voor het diertje zelf. Vorige week ging het ineens niet zo goed met Mimi. Ze wilde niet meer eten of drinken en haar grote hobby was juist eten, als eerste erbij en als laatste weggaan. Toch was ze maar klein en helemaal niet dik. Ik heb haar de hele afgelopen week geholpen met wat vocht toe te dienen, maar zo eigenwijs als ze was, kwam er niet veel in. Ze zakte veel door haar pootjes, ook naast de bak en liet daar haar plasje lopen. Zo zielig was dat. Ik heb haar steeds schoon gedept met washandjes en wat Dettolwater. Daarna weer goed afdrogen. Vandaag echter zag ik dat het veel slechter ging en zijn we nog snel nog naar het avondspreekuur gegaan. Altijd moeilijk om afscheid te moeten nemen van je huisdier. Ze is toch maar mooi 18,5 jaar geworden, waarvan wij ze 17,5 jaar hebben gehad. Ze kwam namelijk uit het asiel (tegelijk met Pammetje, die nu al 19.5 jaar is). De gemiddelde leeftijd van een poezenleeftijd is tegenwoordig 14 jaar, dus die leeftijd heeft ze toch maar mooi ingehaald. Het voelt heel raar dat Mimi er niet meer is. Ze was in feite de Donna van de dieren hier en ze hadden groot respect voor haar. Ik ben benieuwd wie haar in rangorde hier gaat opvolgen. Dit is een weer een kwestie van wennen die me niet echt van harte gaat. Een dier kan zo belangrijk zijn, je maakt samen veel met ze mee. Zij bieden hun vachtje om in te kroelen ook bij mindere tijden, luisteren geduldig naar wat je dwars zit en altijd goeie zin, behalve als er geen eten is. Het zal raar zijn het huis zonder deze dame. Haar eigenwijsheid daar zal ik nog vaak aan moeten denken. Kan niet bestond niet bij haar, ze deed gewoon alles -vooral risico stunts- waar ze zin in had en meestal lukte het ook.  Het fijnste vond ze altijd buiten te liggen op een stoel of tafel. De zomer heeft ze maar mooi nog mee kunnen nemen! Zelfs vanmiddag, hoe ziek ze ook was, miauwde ze bij de achterdeur en ben ik nog even met haar in mijn armen buiten over de plaats gelopen. Een geweldig dier was dit. Wat zal ik haar missen!

Zwart geborduurd poesje

Nog even op de valreep deze maand nog snel dit berichtje. Ik heb tussendoor een klein borduurtje gemaakt van een zwart poesje. Het patroontje komt uit een Spaans borduurblad.
Verder gaat hier alles oké. Hele drukke werkzaamheden op mijn werk, dus weinig tijd en zin om 's avonds nog wat te handwerken. Val in slaap op de bank… Komt vanzelf wel weer.

Ik ben weer aan een nieuwe letter begonnen. Dit keer een Victoriaanse letter M. Ik borduur dit op Aïdastof van 6 kruisjes op 1 cm. Eerst was ik begonnen met twee draadjes DMC garen, maar dan moest ik steeds hard trekken om de draad door de stof te krijgen. Vandaar dat mijn keuze nu op één draadje is gevallen.  Ik probeer zelfs dit keer om te borduren in een borduurring. Dat is wel wennen als je dit niet gewend bent. De stof is gebroken wit of crème-achtig. Het patroon heb ik gratis gedownload van internet. Ik koos een kleur uit en later pas zag ik op het zwart-wit patroon dat ik exact dezelfde kleur had gekozen wat daar stond. Volgende keer zal ik aangeven waar het patroon stond op internet, want dat heb ik op dit moment niet paraat.

Eindelijk na jaren af! Groene letter C met poes

Dit heeft heel wat doorzettingsvermogen gekost en heeft me veel geleerd! Ik ben hier met deze groene C (C is beginletter van mijn dochter) zo ongeveer een jaar of 18 geleden mee gestart. Ik heb er al eerder over geschreven overigens. Ik vind het echt een vreselijk patroon en ook de kleuren liggen zo dicht bij elkaar dat het echt niet leuk meer is om hieraan te werken. Vol goede moed begon ik er voor de zoveelste keer weer aan en legde het ook voor de zoveelste keer weer weg. Daar lag het wéér ruim een jaar te wachten. Nu heb ik het eindelijk, eindelijk af (borduren af in april, speldenkusdentje af in september 2010) en het valt me nog steeds tegen. Ik wil bovendien een leuke poezensnoet zien en niet eentje waarvan de kop verstopt is bij een wassend pootje. Wat moet ik er mee? Een speldenkussentje was het eerdere plan. Maar het staat me ondanks het wezenloze van een lapje met een geborduurde poes toch tegen om daarin spelden te prikken. Een egel oké, maar geen poes. Gelukkig genoeg wit rond de poes Ik heb er een bijpassend kleurtje bij gezocht van een lapje en dat is een stukje stof uit een oude bloes van mijn moeder geworden van mintgroen met witte hartjes. Nou als dit geen herinneringskussentje is (voor ooit en later), dan weet ik het ook niet meer
Mijn smaak is duidelijk veranderd in die jaren. Maar ik wil dan per se, kost wat kost het af maken voor mijn gevoel. Ik had het toen gekocht, vond het toen leuk en dan moet het ook ooit afgemaakt worden. Stom natuurlijk. Ik heb hiervan geleerd dat als ik het echt nu niet meer leuk vind, het ook niet meer kost wat kost moet afmaken. Ik ga nu toch wel anders tegen mijn onaffe handwerkjes aankijken! Wat niet leuk is, wordt niet meer afgemaakt. Yeaaahhhhh bevrijding van het oude verleden Op naar nieuwe en leukere dingen!

Aqua uitgetrokken lintjesgaren

Helaas was ik met mijn lievelingszomervestje in aquakleur aan een klink blijven hangen en als resultaat een groot gat dat niet onzichtbaar gemaakt zou kunnen worden. Ik dacht eraan om de maten van de panden in ieder geval te kunnen gebruiken om er eentje zelf te haken. Deze is overigens gebreid (zie bovenkant van de foto). Ik probeerde zorgvuldig een mouw los te tornen en tot mijn verbazing kon ik het gewoon uittrekken en waren de panden niet geknipt en genaaid. Met wat probeerseltjes vind ik haken toch de beste optie voor dit garen, maar vooral voor mij. Toevallig had ik net een leuk haakblad waarin iets geschiktst staat met korte flapmouwtjes. Er gaat tenslotte altijd meer garen zitten in een gehaakt topje dan in een gebreid. Aan de onderkant van de foto is te zien hoe het eruit komt te zien. Het zijn stokjes met moesjes. Voorlopig maak ik alleen het voorpand om te kijken of het erg wijd wordt en of ik genoeg garen heb, want dat weet je maar nooit. Ook voelt het toch goed om het lintjesgaren her te kunnen gebruiken. Als ik verder haak en het patroon is verder oké, wordt het logje vast nog vervolgd. 

Gehaakt 'oude wijven kussentje'

Ook het 'oude wijven kussentje', volgens mijn dochter, zit inmiddels aan elkaar. Het werd meteen in beslag genomen door een ander oud wijfje, een lapjesdametje van 18 jaar, genaamd Mimi. Ze vond het zeer geschikt als wasplekje, omdat de pootjes zo lekker op temperatuur bleven buiten op de tafel. Na een uitgebreide wasbeurt is ze er ook maar meteen op gaan slapen. Ze is er zondagmiddag de hele middag niet meer afgekomen. Na het poezendiner is ze er weer snel opgekropen. Wat later toen het donker werd, wilde ze nog steeds niet naar binnen, dus heb ik het kussentje met Mimi erop maar binnen gelegd. Nou dan heb ik het in ieder geval niet voor niets gemaakt. Dit was uiteindelijk de bedoeling van die restjes van het groen garen en heeft het een prima bestemming gekregen.
Inmiddels wordt er op toerbeurt voortaan op geslapen… het blijft warm

Gehaakt hart

Ook dit hart lag een poosje op draadjes instoppen te wachten, zodat het op de foto kon. Afgelopen zaterdag alle draadjes weggewerkt en zie hier het resultaat. Het gehaakte roze met rode hart kan dienst doen als pannenlap, maar hangt niet mooi omdat de rand zwaarder is dan het middenstuk. Het kan ook dienen als een kleine placemat. Een bordje of mok past er prima op. Dan is het meteen een feestje om wat te eten of te drinken.

Het patroon, zover je van een patroon kan spreken, komt uit een oude Burda, een 'special'. Er is zelf veel rekenwerk en fantasie bij nodig, daarom is die omschrijving niet erg geschikt voor beginnelingen. De rand heb ik bovendien twee toeren breder gemaakt evenals het hart zelf ietsje aangepast, anders had je wel een mini hartje waar niets op kon staan. Nu heeft het hart het formaat van een pannenlap. Bij mij gaat het natuurlijk op de stapel van pannenlappen.

Gehaakt speldenkussen en Pammetje

Op veel weblogs ben ik dit zeshoekige speldenkussentje in de vorm van een bloem al tegengekomen, hetzij van stof hetzij gehaakt, en iedere keer als ik er weer een zag, dacht ik meteen die wil ik ook nog eens maken! Dat heb ik inderdaad twee weken geleden gedaan. Gehaakt wel te verstaan, maar toen kreeg ik deze week weer andere bezigheden en kon het niet afmaken.

Ik moest me namelijk weer eens intens storten op de verzorging van Pammetje, de witte poes van 19 jaar, die echt niet meer wilde eten en drinken. Na iedere dag een paar keer per dag bouillon te hebben toegediend via een plastic spuit is ze toch zelf weer gaan drinken en eten eind deze week! Dit keer dacht ik voor de zoveelste keer, dat haalt ze niet. Maar dochterlief zei, dat bestaat niet, jij haalt Pammetje er ieder keer toch weer doorheen en ook dit keer is het weer gelukt. Allerlei lekkere hapjes wilde ze niet eten, behalve een paar likjes van de slagroom kon ze niet weerstaan. De eerste dagen wankelde ze erg en viel ze om, maar naarmate ze meer vocht kreeg en die ik steeds dikker maakte met vast voedsel, ging ze zelf weer eten! Yesss! Pammetje heeft al wel 30 levens gehad i.p.v. negen! Nu lag dit oude dame vanmiddag weer heerlijk buiten in het zonnetje te genieten en staat als eerste steeds weer bij de etensbak! Maar goed daarin heb ik mijn tijd dus geïnvesteerd en niet geheel onverdienstelijk mag ik wel zeggen. 

Gisterenavond dacht ik dat ik eerst maar iets moet afwerken van wat er ligt zodat ik tenminste hier wel weer wat kan laten zien. Het gehaakte speldenkussentje kost niet zoveel tijd. Knoopjes waren er snel bij gezocht en ook vulling had ik nog genoeg. Vanmorgen heb ik de foto's buiten gemaakt. Daarna wilde ik van 'iets' anders (binnenkort hier ook te zien) foto's maken en weg was mijn speldenkussentje. Waar was het speldenkussentje gebleven? Ja hoor, bij de speeltjes van de hond beland! Hij dacht zeker dat het een speelballetje was. Alle spelden had hij er netjes een voor een uitgetrokken en lagen naast het speldenkussentje! Pffttt… wat een geluk. Je kunt zelfs een hond geen seconde alleen zijn gang laten gaan met al dat kattenkwaad wat hij uithaalt. Het speldenkussentje was nat en vies geworden. Dus zo mooi als op foto is het niet meer, al heb ik het aardig met een doekje en sopje weer netjes gekregen moet ik zeggen. Nu ligt het hoog en ver uit het zicht van de hond. Dit wordt dus een speldenkussentje voor boven! Ik heb overigens een lusje aan het speldenkussen gemaakt omdat ik tijdens het naaien aan de naaimachine altijd een speldenkussentje ophang.

"Haakgaren" voor voddenmatten

De eerste is weer geknipt van de velen die nog moeten volgen! T-shirts en ander dun gebreid textiel knippen tot haakgaren voor voddenmatten. Na jaren ben ik weer opnieuw begonnen hiermee. Althans met het knippen…
Zo'n 17 jaar geleden heb ik diverse voddenmatten gehaakt van verknipte T-shirts en oude polyester jurken van mijn moeder. Ik vond het heel moelijk om haar jurken weg te doen uit emotionele redenen. Maar wat moet je met jurken die niet je smaak zijn en totaal niet bij je leeftijd horen? Ja, de kringloop misschien, maar ik kon echt niet verdragen dat een ander met haar kleding zou gaan lopen. Als oplossing had ik het volgende erop gevonden. Ik was een paar jaar met voddenmatten bezig en heb langzaam die jurken ook meegenomen in de verwerking van de voddenmatten.
Het gaat erg langzaam en je moet erg veel T-shirts of ander gebreid materiaal hiervoor hebben en knippen. Dat knippen duurt erg lang. Ook het haken zelf, gaat niet erg soepel. Met een haaknaald nummer 6 haakte ik ze altijd gewoon met vasten met vooral veel afwisselende kleurtjes. Al die kleurtjes staan wel erg leuk moet ik zeggen. Bovendien zijn de voddenmatter heel goed wasbaar in de wasmachine en dat kun je van gewone matten niet zeggen. Ze lagen altijd bij mij bij de achter- en voordeur; de toenmalige hond ging er altijd graag op liggen. Nadat er een aantal buiten zijn blijven liggen gedurende de winter achter de schuren en daardoor niet meer bruikbaar waren, heb ik die nog over waren snel naar de zolder gebracht. Het werk wat hierin zit is te veel werk geweest om zo nonchalant mee om te gaan ook al zijn het 'maar' voddenmatten. Toch bij iedere T-shirt die werd afgedankt, denk ik weer aan het voddenmatten haken. Dus ik ben toch weer langzaam hiermee begonnen, al is het alleen nog maar met het knippen. Normaal knip ik ze ongeveer 1 cm, hele dunne wat breder en dikkere kwaliteit iets minder dan 1 cm. Op een gegeven moment 'voel' je 'aan' uit ervaring in welke breedte je ze moet knippen. Er ligt inmiddels een aardig stapeltje te wachten om te verknippen. Zodra ik begin met haken, zal ik hier verder een logje aan besteden over het hoe en wat.

Nostalgische oranje gehaakt uiennet

Deze oranje gehaakte tas is me zeer dierbaar. In de jaren zeventig had ik een groot, oranje, rond kleed gehaakt voor op mijn ronde, bamboe, bruine tafel die ik als 'salontafel' gebruikte. Langzaam aan verdwenen de bekende kleurtjes van het bruin, appeltjes groen, maïsgeel, paars enz. uit huis; de bekende kleurtjes uit die jaren. Grootmoederstijl kwam in en alle kussens en kleedje verschenen nu in ecru. Zo ook haakte ik weer een ander rond kleed voor op mijn tafel. Mijn moeder vroeg of ik van het oranje kleed iets anders wilde hebben. Zo zou ze er dus een uiennet van haken na het eerst uitgetrokken te hebben. (Patroon uit een Ariadne.) Jaren deed het dus dienst in mijn kelder als uiennet en vaak werden de uien ook totaal vergeten… Vandaar dat het net voortaan leeg aan een haakje in de kelder bleef hangen. Ook na de verhuizing ging het mee naar mijn geboortehuis, kwam het ook hier in de kelder te hangen, achter een vergiet. Na het opruimen van de kelder deze zomer, kwam het uiennet vol stof weer te voorschijn en kon het eerst wel eens een sopje gebruiken. Toch zonde om het daar terug te hangen en het kwam terecht in mijn linnenkast. Ik bewaar mijn plastic zakken altijd in een rechtopstaande stevige papierentas. Dat gaat nu veranderen: ze gaan voortaan in het oude uiennet dat nu wordt omgedoopt tot sac à sac oftewel mijn oranje plastic zakkennetje. Als het bevalt, mag het blijven hangen, anders bedenk ik er een andere bestemming voor. Op de foto heb ik het net plat gelegd om het patroon duidelijker te laten zien en op twee plaatsen vergroot. Hangend is het ongeveer 50 cm lang. Zogezegd een dubbele recycletas nu.

Etnisch tafeltje

Tijdens mijn eerste vakantieweek (nu alweer 5 weken geleden, wat vliegt de tijd!) zag ik een laag, etnisch bijzettafeltje bij de K. staan wat mooi naast mijn bank zou passen. Daarop kan mooi de box met zandlopertjes staan, fijn binnen handbereik. Na voorzichtig onder het plastic te hebben gekeken in de winkel naar de afbeelding, want er waren verschillende beschilderingen, zagen we een grote zwarte spin onder het plastic die misschien meegelift is naar Nederland vanuit het land van oorsprong? Of was hij of zij in het magazijn erin gekropen? Ik heb hem onder het plastic voorzichtig een zetje gegeven om de uitgang te wijzen uit het plastic. En weg vloog ie over de vloer van de winkel! Om er maar zeker van te zijn dat we niet een heel nest mee naar huis zouden nemen, hebben we het buiten eerst goed uitgeklopt en thuis direct het plastic eraf gehaald. Gelukkig is het maar bij die ene spin gebleven. Nu ben ik niet bang aangelegd wat insecten betreft, maar je weet niet of het een giftig soort is of niet tenslotte en is voorzichtigheid geboden! Nu zijn spinnen altijd banger voor mensen dan andersom gelukkig…

Creatief op koekjesgebied

Vandaag heeft mijn dochter zich heerlijk uitgeleefd met twee verschillende soorten koekjes te bakken. Wel van hetzelfde deeg, alleen anders van samenvoegen. Ze smaken ook heerlijk!

Nog 2 nachtjes slapen en het is alweer een nieuwe maand! Morgen overigens mijn dochter uitzwaaien, die vertrekt een weekje naar Griekenland. Hopelijk gaat alles goed!

Pannenlap: paarse gehaakte kan

Het is niet goed op de foto te zien, maar deze paarse gehaakte kan is smaller dan de vorige gehaakte in rood-wit. Het scheelt 8 steken in het rond en dat maakt het meteen 2 cm breder. Hij lijkt me ook wel leuk in wit en de kleur Delfts blauw! Als het het in aardetinten wordt gemaakt, komt het juist weer Mexicaans over. Kortom er zijn nog genoeg combinaties te maken!

De onderste foto is de originele oude pannenlap in wit en groen waar ik de andere van na heb gehaakt. Door hetzelfde aantal steken te haken, kreeg ik een dikbuikige kan en door 8 steken minder te nemen, kreeg ik dezelfde omvang als de originele. Zo zie je altijd maar weer dat iedereen een andere haakhand heeft. Dat maakt handwerk dan ook uniek.

Pannenlap rood-wit gehaakte kan

Een ouderwetse pannenlap in de vorm van een kan. In mijn (inmiddels bekende onuitputtelijke  linnenkast) vond ik dit model pannenlap in lichtgroen en wit dat halverwege de vorige eeuw gehaakt is, maar niet door mijzelf. Natuurlijk is dat voor mij een uitdaging na zo'n vondst om dat na te haken in rood en wit. Ik heb het zowel in een dikbuikig model gehaakt als in een slankere vorm in een ander kleurtje. Bij dezen (is echt met een n) vast het rood-witte exemplaar!

Gehaakte groene vierkantjes

Ik had er al eerder over gehad dat ik met groene restjes vierkantjes aan het haken ben. De restjes van die dikte zijn zo goed als op van de kleur groen (of bruinig of blauwig groen) en gezien de grootte is het geschikt voor een kussentje. Inmiddels is de voor- en achterkant aan elkaar genaaid en moeten nu nog de zijnaden vast en een kussentje erin. Het ligt even stil, want ik weet dat ik een klein kussentje moet hebben met een lichtgroen sloopje dat er precies inpast. Alleen waar ligt het ergens…? Ik ga er dit keer niet naar zoeken, ik kom het vast wel weer eens tegen. De poezen mogen het in ieder geval al in gebruik gaan nemen wat mij betreft

Zandlopertjesss

Waar bij veel anderen de quilt van zandlopertjes al ligt te pronken, ben ik nog steeds bezig om de losse zandlopertjes met de hand te maken. Ik kan inmiddels weer een klein stapeltje laten zien. Dit wordt echt een jarenproject volgens mij in dit tempo. Er zijn er weer 24 bij dat is dan 138 + 24 = in totaal 162 stuks. En… nog steeds zijn geen combinaties van twee zandlopertjes in een vierkantje van dezelfde stofjes. Het lukt me nog steeds.
Op de foto liggen ze overigens niet helemaal goed om en om van licht tegen donker, zoals het echt moet worden. Daar heb ik dit keer niet op gelet eerlijk gezegd…

Kaboutertjes?

Bestaan ze dan echt, de kaboutertjes? Mijn fototoestel is weer terecht! Nu had ik net geregeld dat ik het fototoestel van mijn werk, waar ik overigens zelf de uitleen van regel, mee naar huis kon nemen voor een weekje en dat ik eindelijk wat foto's kon gaan maken. Dat zul je dan altijd zien… dan duikt ineens mijn eigen fototoestel weer op! De kaboutertjes vonden het zeker zielig dat ik al diverse kasten had leeg geruimd, opgeruimd en weer ingeruimd. Of was het opzet Waar het lag, voel ik al velen denken… nou eehhh gewoon op de vaste plaats, misschien 3 cm verder naar rechts! Niet te geloven. Ik ben daar wel tien keer met mijn handen over gegaan, mijn dochter heeft daar ook gekeken en ineens plotsklaps ligt het er toch! Echt raar. Ik leg het altijd veilig hoog op een kast en daar lag het echt. Ik snap er echt helemaal niks van! Maar liefst vijf weken is het onvindbaar geweest. Steeds ging ik op plekjes kijken waar het eventueel kon liggen, zo ook op die kast, zelfs met een grote schijnwerper nog gaan kijken of het erachter was gevallen.
Maar goed, nu moet ik natuurlijk gaan fotograferen! Ik wil die dure spiegelreflexcamera van mijn werk sowieso toch uitproberen want soms wordt me gevraagd uitleg te geven en dat kon ik nooit, omdat ik er zelf nog nooit mee had gewerkt. Mooie reden dus omdat uit te zoeken. Morgen schijnt het nog mooi weer te blijven met ook weer regen, dus morgen is denk ik wel bekend wat ik aan het doen ben
Dat niet alleen, want de gele wilde pruimen zijn rijp en er valt dagelijks wel een kilo of meer. Ik moet er 'iets' mee gaan doen deze week, want ik krijg ze niet meer allemaal binnengewerkt. Ze zijn wel heel erg lekker en erg zoet. Maar eens op zoek gaan naar pruimenrecepten, taart, jam e.d. …

Laatste zomervakantiedag 2010

Vandaag is mijn laatste vakantiedag. Een vakantie gaat altijd veel te snel voorbij. Zoveel dingen die je wil doen en maar een gedeelte wat echt volbracht is. Toch kan ik met een tevreden gezicht terugkijken op wat ik allemaal heb gedaan.
De afgelopen week heb ik ook thuis wat meer afstand van al die regeldingetjes genomen. Dat viel niet echt mee, want soms heb ik het idee uit huis te willen vluchten omdat ik alles overhoop moest halen. Dat is altijd met opruimen. Eerst een hoop rommel, uitzoeken, schoonmaken, sorteren en bekijken waar alles terug moet. Tussendoor zakt de moed me echt in de schoenen. Maar morgen weer een dag hoor… Langzaam aan iedere dag weer verder.
Wel weer de hele week afwisselend wat leuke dingetjes gedaan, al dan niet met schuldgevoel vanwege bovenstaande. Heerlijk zitten haken met allerlei groen garen voor een kussentjes voor de poezen. Ook nog aangestoken door veel medebloggers een paars speldenkussentjes gehaakt, maar dit moet ik nog vullen en afwerken. Ik heb ook de tijd genomen om 's avonds de dvd te bekijken met borduurtechnieken. Vanwege steeds hetzelfde deuntje en de eentonige stem, val ik steeds in slaap, schrik wakker, zet het dvd-spelertje uit en val in een heerlijk slaap. Wat ik ook fijn vond om te doen was in een fotobewerkingsprogramma zitten rommelen waarbij ik de tijd helemaal vergeet.
Ook veel buiten geweest in de tuin. Ik ben weer bezig geweest met de braamtakken kort te krijgen. Ik was dit jaar voor het eerst bij, maar ze blijven groeien. Dat ging echter nu snel. Als je braamtakken namelijk niet snoeit en ze raken de grond dan vormt de top weer een nieuwe braamstruik met alle gevolgen van dien: één grote wildernis aan wilde struiken. Maar dat is niet alleen met bramen zo, ook met een doorgelopen fluweelboom van de buren die bij hun al twee jaar niet meer leeft. Over een derde van mijn tuin lopen nu de uitlopers. Vorig jaar leek het meer een jungle in de tuin. Die takken en boompjes ook afgezaagd en achter in de tuin op een grote takkenbos gelegd. Ze zouden eigenlijk uitgegraven moeten worden, maar dat is wel heel veel werk en laten doen, kost teveel. In die takkenbos kruipen in de winter de egeltjes weg. Binnen een paar jaar is zo'n takkenbos weer plat en verdwenen.
Ik kon vandaag ook de wilde pruimen oogsten. Moeilijk te krijgen volgens informatiebronnen. Nou zo heel moeilijk is dat niet vind ik. Een paar jaar geleden had ik een paar pruimenboompjes gekocht nadat er ook waren doodgegaan en na een paar jaar haalden die het ook niet allemaal. De onderstam waarop geënt wordt, haalt het bijna altijd. Dat is altijd van een sterke wilde pruim. Die zijn nu doorgeschoten en als deze flink hoog zijn, gaat hij vruchten dragen. Van de gele wilde pruim kan ik dat al jaren en dit jaar heb ik ook wilde rode pruimen. Heerlijk! De maak van Reine Victoria, maar dan zo groot als een kers. Er hangen heel wat kilo's aan de gele wilde pruim, dus dat wordt vanaf nu dagelijks plukken of rapen. De vogels en andere dieren weten er ook wel raad mee, want die op de grond liggen zijn zo op. Het mooie is dat ik hier nog nooit ziektes ingezien heb. Logisch natuurlijk. Je ziet tegenwoordig veel mini fruit, nou ik heb mijn mini pruimen hier.
Ik ben mijn fototoestel overigens nog steeds niet tegengekomen… Ik kreeg een paar invallen waar ik het gelegd zou kunnen hebben, maar helaas.

Afgelopen dagen

Nog steeds heb ik mijn fototoestel niet teruggevonden. Ik moet het volgens mij op een hele vreemde plek hebben gelegd, zo even snel en veilig. Zo raar is dat. Dan is er natuurlijk van alles te fotograferen en heb ik geen toestel… grgrgr. Dus nog maar even mijn weblog opsieren met wat ik in een fotobewerkingsprogramma heb gemaakt.
Ik heb de afgelopen dagen het handwerken eindelijk weer eens opgepakt. Wat zandlopertjes zijn er klaar om te fotograferen. Heel de doos ondersteboven gehaald om te kijken of het toestel daar soms in lag. Nee dus. Verder heb ik nog gehaakt. Een poos geleden was ik zomaar wat aan het oefenen van vierkantjes haken met restjes. En ineens zijn er meer en komen de ideetjes. Proefvierkantjes van restjes in allemaal groene kleurtjes. Ik heb het gehaakt met haaknaald 2,75. Op twee kleine bolletjes na zijn de restjes van groen van die dikte nu op en is het genoeg voor een kussenovertrekje. Wat gewaagde kleur om het vast te maken in een oude kleur mintgroen, maar het geheel was ook maar een proef. Beete apart is het wel. Prima voor de poesjes om daar lekker warm op te slapen. Tja, ook dit kan ik niet laten zien. Inmiddels wel doorgedrongen dat mijn toestel kwijt is… nogmaals grgrgr. Daar kwam ik nog veel meer tegen wat ik afgelopen maanden heb gehaakt en nog steeds moet laten zien.
Afgelopen zaterdag voor een fornuis geslaagd. Omdat het niet zomaar kan worden aangesloten en er eerst een loodgieter bij moet komen, kan dat pas ergens in september. Ik had een hoop opgespaarde VVV bonnen en ik hoefde zelfs maar een klein beetje bij te betalen. Zo dat kan ook weer van mijn lijstje worden geschrapt voorlopig. Maar misschien komt er weer wat op… drie keer raden wat…
Me ook verdiept in een ander weblog van blogspot. Ik ben er nog niet helemaal uit hoe het werkt. Ik blijf gewoon hier ook, het is gewoon en… en.

Laatste week vakantie

Inmiddels heb ik nu drie weken vakantie achter de rug en heb ik nog één week vakantie. Na een overhoop gehaalde planning door een kelderlekkage, ben ik het nu een beetje beu om steeds binnen op te ruimen. Binnen is het een stuk kouder dan buiten en al helemaal in mijn kelder. Ik hoop het daar zondag eindelijk allemaal uitgezocht te hebben en ingeruimd. De keuken staat nog steeds bomvol. Ik plof iedere dag vermoeid in mijn bed en dat is denk ik toch niet de bedoeling van vakantie Ik hou het vanaf maandag daarom ook gezien met al dat ruimen en ga dan alleen nog maar leuke dingen doen en vooral naar buiten! Dat wil niet zeggen dat ik niks meer doe, alleen niet meer zulke grote klussen in mijn eentje. Ik wil eruit, want ik zit nu al die tijd thuis binnen. Ik vlieg tegen de kelder- en keukenmuren op. Mijn virtuele rugzak is gepakt
Om het e.e.a. te illustreren met een foto, kan ik dat nu helaas niet, want mijn fototoestel is al drie weken spoorloos. Ik weet dat ik 'm thuis na light graffity opnieuw geupdate heb, dus hij moet wel thuis liggen. Ik heb al op alle mogelijke plekjes gezocht, maar geen fototoestel te vinden. Anders maar die van mijn dochter lenen de komende tijd.
Wat ik nog te melden heb… ik heb een nieuwe, tweedehands fiets! Een Gazelle Primeur, een oudje, maar normaal van uiterlijk en niet zo'n futuristisch model van tegenwoordig met een breed stuur Dat stond nog op mijn lijstje van de vakantie, evenals een fornuis met opgespaarde VVV bonnen nog. Voor het laatste ga ik deze week nog voor op pad.
Hopelijk kan ik dan volgende week meer leuke dingen laten zien!

Boek: Wilde Zwanen van Jung Chang

Al ga ik niet weg met de zomervakantie naar buitenlandse oorden, toch ben ik daar wel in gedachten. Ik lees nooit vaak romans omdat ik me meer verdiep in educatieve boeken, in geschiedenis of in handwerktijdschriften/-boeken. In de vakanties heb ik de tijd of neem ik de tijd om romans of thrillers te lezen. Ik heb inmiddels 2 boeken over inspecteur Morse gelezen, van Preston & Child genaamd Dodenboek. Laatste ging over een opening van een graf in een museum. Super spannend! Dat zouden ze eens moeten verfilmen!
Ik verzeil met lezen eerst in Engeland, daarna in Amerika en vervolgens ga ik nu naar China waar dit boek Wild Swans van Jung Chang zich afspeelt. In 1992 werd het boek uitgegeven en het werd een groot succes waar veel over geschreven en gesproken werd. Voor mij een reden om het boek ooit nog eens te lezen en dat is nu. Ik heb er maanden over gedaan om het dikke boek van de arts van Mao door te lezen, iedere avond wat kleine hoofdstukjes, vervolgens de geschiedenis over China te lezen. Dan sluit dit boek natuurlijk mooi aan! Er ligt inmiddels nog een ander boek te wachten over de jongste en laatste keizer van China. Als dit boek uit is, maar dat zal nog wel even duren, want het is een flinke dikke pocket. Wat me vroeger nooit boeide omdat het zover weg lag, werd ook als een gemis ervaren om er meer van te begrijpen. Ik heb enorme bewondering gekregen voor de Chinese bevolking die heel wat hebben moeten doorstaan met hun leiders. Leiders met vreemde ideeën die koste wat kost doorgevoerd moesten worden.
Ik kan het boek bijna niet wegleggen omdat het erg boeit. Alleen beperk ik me alleen tot voor het slapen gaan. Ik vermaak me ondanks alles wat erom me heen gebeurt echt wel

Update vakantieperikelen -2-

Het putje buiten is doorgespoten. Alles loopt weer normaal weg i.p.v. via het binnenputje, via de waterleiding in mijn kelder! Dat is het goede nieuws dat er hier geen nieuwe leiding aangesloten hoeft te worden.
Minder leuk is dat is geconstateerd dat er boomwortels door het riool buiten groeien en dat opgelost moet worden… ai ai dat gaat héél wat kosten! Ook de afvoer van boven naar beneden kan niet meer gemaakt worden en moet via een nieuwe leiding naar buiten naar het riool. Tweede hoge kostenpost! Maar alles op z'n tijd! Een voor een. De dakgoot moet ook weer gerepareerd worden na de vakantie en dat gaat voor om erger te voorkomen, dan een nieuwe aansluiting voor een fornuis, dan pas nieuwe rioolleidingen en de afvoer boven.
Eventjes ook flink sparen dus en daarom nu ook een definitieve koopstop! Uitzonderingen zijn een goede tweedehands fiets nog kopen en een fornuis. Gelukkig werkt mijn dochter nu en dat scheelt weer voor mij. Als afgestudeerde zonder werkervaring had ze geen uitkering, dus ook geen inkomsten en betaalde ik nog alles voor haar. Ik zie het echter ook als een uitdaging nu om te gaan consuminderen al leef ik al bepaald niet luxe. 
Nu eerst met de omgegooide planning verder mijn kelder grondig opruimen. Soppen, soppen en nog eens alles afsoppen. Gelukkig ook een hoop weggooien!
Vandaag even een rustdagje inlassen. Van vermoeidheid zo slecht geslapen…
Update 1.: Ik heb besloten mijn consuminderingen c.q. besparingen met als doel de grote klussen te kunnen laten opknappen, niet hier op dit weblog te beschrijven, maar op mijn andere weblog wat in feite vanaf 2005 'in ruste' was. Diegene(n) die me daar willen volgen. kunnen deze link aanklikken. Dit weblog is voor andere artikelen zoals handwerken e.d.:-)
Update 2.: 10-8-2010 - Uiteindelijk heb ik toch gekozen voor een ander weblog, omdat bij de eerder vernoemde link bij update 1. de mogelijkheden erg beperkt zijn. Tijdelijk loopt het synchroom met het nieuwe weblog, omdat ik me dat nog eerst eigen moet maken en de vormgeving nog wil aanpassen, want het werkt weer net iets anders dan hier. Dit is de link naar het weblog: Consuminderen met Marianne. Ik moet me nog verdiepen in de instellingen bij de reacties, maar ik wil het zo dat iedereen kan reageren en geen codes hoeven te worden overgetypt.

Update vakantie

Tja ik had een drukke planning voor mijn vakantie, maar die wordt nog even nog wat drukker en wordt het e.e.a. geschrapt

• De eerste week heb ik flink opgeruimd en geverfd. Je weet dat wel overal spullen en overal maar sorteren. Ik was al weer flink boven bezig met inruimen.
  Ook het verven ging aardig, maar met de regen moest ik helaas weer stoppen.
• Nog twee volle dozen Ariadnes, een paar Anna's en Handwerken/Steek gekocht.
  Twee derde had ik nog niet, het ander kan ik straks ruilen. Heerlijk twee dagen gebladerd en gebladerd Veel ideetjes opgedaan.
• Nog geen steekje aan handwerken gedaan helaas.
• Nog twee thrillers gelezen en er volgen er nog meer: Wilde Zwanen volgt als eerste.
• Een leuk boek gekocht bij Book Depositery: I Love Patchwork.
• Vooral onthaasten ging me heel goed af de eerste week!
• Mijn dochter kreeg plotsklaps afgelopen maandag toch een tijdelijk baantje via het uitzendbureau. Eindelijk! Even vervelend idee om nog drie weken alleen door te brengen, maar genoeg plannen dus dat kom ik wel door!

Vanaf vandaag ging het een beetje anders dan gepland…na het boodschappen doen als eerste de autosleutels in het slot laten zitten… hulpdienst was er gelukkig snel. Nadat een glas brak -wat toch geluk zou moeten brengen- gebeurde het volgende: drup… drup … drup … de hele kelder weer onder het water. Vandaag alles schoon/leeg gemaakt en hebben we het lek ontdekt: in de waterleiding die door de muur, onder de vloer van kamer (laminaat) en keuken (graniet) naar de afvoer van het kraantje gaat. Ai! De hele keuken staat vol met dozen met kelderspullen. De loodgieter gebeld en die heeft advies gegeven en helpen een oud rek daar af te breken om de lek te kunnen zien. Eerst een verstopt buitenputje wat binnen blank is komen te staan, laten leegpompen (een hele grote muggeninvasie ontsnapte binnen nadat een plank was verwijderd…). Een paar adresjes gekregen van ontstoppingsbedrijven, kijken morgen wie het eerste kan komen om de putjes leeg te pompen! Behang in de kamer nat. Dat vergt natuurlijk weer heel wat werk nu. Planning is nu radicaal weer omgegooid. Om het een te kunnen aanpakken moet eerst wat anders aangepakt worden enz. Een cirkel aan werkzaamheden volgt nu. Alles wat ik gesorteerd heb, weer snel terug in dozen. Ruimte maken overal, ook boven omdat de afvoer daar ook verstopt is. Buiten leegmaken enz. Als dit niet lukt dan moet er een nieuwe leiding worden gelegd (buitenom). Om de een of andere reden kan en mag ik nooit mijn eigen planning afmaken, bepaalt het lot (of oud huis) toch steeds wat anders wat ik moet doen…
Ben dus even bezig en tegelijkertijd hier afwezig… Als het weer wat opgelost is dan verschijn ik wel weer.
Voor vandaag.. welterusten Het was me het dagje wel.

Vakantie 2010

Vandaag heb ik de laatste ochtend gewerkt voor mijn vakantie. Daarna hadden we een teamuitje met de workshop Light Graffity. Dat gaat met schijnwerpers en fotograferen met een lange sluitertijd zodat je het licht kan opvangen. Geweldig is dat en ontzettend leuk! En nog het belangrijkste met veel gelach! Er zijn uiteraard foto's van, maar die heb ik nog niet, dus ik kan nog niets laten zien. Ik heb zelfs dat onderdeel gewonnen Mijn collega's vonden mijn creatieve uitingen blijkbaar goed. Je ziet dus dat je nooit te oud bent voor Graffity!
Na thuisgekomen te zijn vanavond kon de vakantie echt beginnen! Mijn hoofddoel is natuurlijk ontspannen en daarnaast wil ik de buitenboel verven wat vorig jaar niet gelukt was vanwege een klein ingreepje aan mijn pols. Afgewisseld wil ik ook nog handwerken, lezen, in de tuin werken en opruimen. En niet te vergeten wat uitstapjes maken met mijn dochter. Ik heb nu ook weer tijd om vaker te bloggen en andere weblogs bij te lezen! Maar nu… eerst slapen! Ben lichtelijk wat vermoeid door zo'n lange dag vol opdrachten (fietsen en zelf fotograferen, Light Graffity, woordspelletjes).

Aardappels

Nee, dit is niet een uitgeprobeerd mislukt recept en het zijn ook geen buitenlandse wezens  Een vergeten plekje in de kelder, leverde deze uitgelopen aardappelen op. Geen lange uitlopers, wat ik wel vaker zie, maar juist veel kleine uitlopertjes. Aan veel aardappelen hingen zelfs al hele kleine nieuwe aardappeltjes. De mooiste is wel die op de foto in het midden is te zien. Er groeit een aardappeltje IN een oude. Apart gezicht is dat.

Cadeautjes

Ik moest nog steeds de leuke cadeautjes hier laten zien die ik van MM heb gekregen. Het hoesje heeft een ontzettend mooi stofje en ik vind het zelfs het mooiste van allemaal die MM op haar weblog heeft laten zien! Wat een geluk dat ik net deze mocht ontvangen! Ook het uiltje is schattig he?

Nieuwtje huis

Foto: huis van dochter + vriend in patchwork omgetoverd vanwege de privacy
Even tussen de drukte door toch maar wat laten horen. Mijn dochter en haar vriend hebben een huis en begin november krijgen ze de sleutel. Het huis is instapklaar, maar hij gaat er toch nog wat aan veranderen. Dat is natuurlijk best een ingrijpende verandering voor mijn dochter en mij. Gelukkig heb ik wel een paar maanden om vast aan het idee te wennen. Ik wist natuurlijk dat dit eraan zat te komen, maar het overvalt me toch. Het lege-nestsyndroom zal wel gaan opspelen denk ik. Het ligt gewoon in de lijn der verwachting dat zoiets gaat gebeuren. Vogeltjes vliegen uit tenslotte. Hoewel ik ook best voordelen zie. Tenminste daarmee hou ik mezelf maar voor de gek Tijd en ruimte indelen wanneer en waar het mij uitkomt, dat lijkt me ook wel aangenaam. Een extra hobbykamer is ook niet weg natuurlijk.
Ze heeft nog steeds geen baan gevonden, al is ze iedere dag druk daarmee bezig. Triest toch als je wel heel graag wil! Wel heeft ze aangeboden ons huis samen met mij grondig op te ruimen in dit halve jaar. Daar zeg ik natuurlijk geen nee op! Mijn planning pas ik wel weer aan hoor. Zodra het kan, zijn we daar dagelijks mee bezig, als ik niet al te moe ben teminste. Als eerste mijn slaapkamer. Ik kan altijd moeilijk afstand doen van mijn kleding en ik kan daarom heel goed hulp daarbij gebruiken! Als het van de kamer af is, moet het ook nog andere routes volgen. Alles wat je door je handen laat gaan, heeft herinneringen. We praten dus heel wat af! Ook de linnenkast komt binnenkort grondig aan bod. (Natuurlijk is dat ook handig als er teveel ligt en je hebt zelf nog niet veel aan linnengoed…) Daar zal vast nog wel het e.e.a. gefotografeerd gaan worden voor wat logjes in de zomervakantie! Van handwerken komt nog steeds weinig terecht momenteel! Een paar zandlopertjes…
Nog 8 werkdagen en dan vakantie!

Update juni 2010

Even tussen de drukte door toch maar wat laten horen. Mijn dochter en haar vriend hebben een huis en eind december krijgen ze de sleutel. Het huis is instapklaar, maar hij gaat er toch nog wat aan veranderen hier en daar. (Zou ik niet meteen doen, een verfje en wat witten doet wonderen, maar wie ben ik tenslotte.) Dat is natuurlijk best een ingrijpende verandering voor ons. Gelukkig heb ik wel een half jaar om vast aan het idee te wennen. Ik wist natuurlijk dat dit eraan zat te komen, maar het overvalt me toch. Het lege-nestsyndroom zal wel gaan opspelen denk ik. Het ligt gewoon in de lijn der verwachting dat zoiets gaat gebeuren. Vogeltjes vliegen uit tenslotte en als ze dat niet doen, klopt er ets niet. Hoewel ik ook best voordelen zie. Tenminste daarmee hou ik mezelf maar voor de gek Tijd en ruimte indelen wanneer en waar het mij uitkomt, dat lijkt me ook wel aangenaam.
Ze heeft nog steeds geen baan gevonden, al is ze iedere dag druk daarmee bezig. Triest toch als je wel heel graag wil! Wel heeft ze aangeboden ons huis samen met mij grondig op te ruimen in dit halve jaar. Daar zeg ik natuurlijk geen nee op! Mijn planning pas ik wel weer aan hoor. Zodra het kan, zijn we daar dagelijks mee bezig, als ik niet al te moe ben teminste. Als eerste mijn slaapkamer. Ik kan altijd moeilijk afstand doen van mijn kleding en ik kan daarom heel goed hulp daarbij gebruiken! Als het van de kamer af is, moet het ook nog andere routes volgen. Alles wat je door je handen laat gaan, heeft herinneringen. We praten dus heel wat af! Ook de linnenkast komt binnenkort grondig aan bod. (Natuurlijk is dat ook handig als er teveel ligt en je hebt zelf nog niet veel aan linnengoed…) Daar zal vast nog wel het e.e.a. gefotografeerd gaan worden voor wat logjes in de zomervakantie! Van handwerken komt nog steeds niets terecht momenteel!
Tot zover…

Katertje Mobie

Mijn weblog is inmiddels ook gewijzigd zag ik vandaag. Ik wist niet of dat goed zou gaan en heb daarom alle berichten vorige maand gekopieerd van twee jaar voor het geval dat er iets mis zou gaan. Maar alles is goed en ik ben niks kwijt. Wel moet ik net als zovelen nog wennen aan de achterkant hoe alles werkt. Dat is echt een vakantieklusje om dat eens beter uit te gaan vogelen. Voor nu ben ik al blij hier iets te kunnen publiceren en nog wel met een foto
Voorlopig zit ik nog even in mijn 'blogout' vanwege de drukte voor de vakantieperiode en de daaraan gekoppelde vermoeidheid door alle deadlines die ik moet zien te halen. Dus als jullie even niets horen of even geen reacties lezen dan is het nog steeds daarom. Af en toe kijk ik wel, maar de puf ontbreekt nog steeds. In de vakantie (vanaf 15 juli) haal ik het allemaal in en blog net als vorig jaar weer heel veel!
Op de foto is Mobie te zien die zich in een klein doosje propte. Af en toe zit er een pootje dwars en steekt hij die boven de doos uit. Twee weken geleden ben ik met hem en Milo naar de dierenarts geweest voor de jaarlijkse inenting. Achterin de auto hoorde je tot aan de deur een oorverdovend kattenconcert. Erg leuk vonden ze dat autoritje blijkbaar niet. Ook de hond moest eraan geloven. Omdat hij zich zo goed gedroeg, kreeg hij een lekker brokje van de dierenarts, wat hij prompt weigerde.

Van ditjes en van datjes

Ik zag dat het precies een maand geleden was dat ik hier iets heb geschreven en dat is natuurlijk wel erg lang. Een soort van blog-out gehad Daarom maar eens foto van onze hond ter illustratie.
Heb ik stil gezeten? Nee, absoluut niet. Op mijn werk is het deze weken en ook de komende erg druk. Veel drukwerk wat gecontroleerd moet worden en naar de drukker moet. Veel aanpassingen op intranet en internet. Trainingen geven enz. Een echte bezige bij dus om de deadlines te halen. Kortom, ik ben de meeste tijd best moe als ik thuis kom. De weinige tijd die ik dan nog over heb, gaat op aan mijn dochter en dieren met af en toe in afzondering wat handwerken. Ik zeg dan wel ‘wat handwerken’, maar dat is eigenlijk best veel geweest, voornamelijk haken. Niks afgewerkt nog, maar in feite genoeg om te laten zien. Maar dan moeten er ook nog foto’s van genomen worden en wat verhaaltjes erbij toch. Dat stapje is vaak net te veel.
Ondertussen is een keukenraampje vervangen. Daar was ooit een vuurpijl tegenaan gekomen met oud en nieuw en zaten er daardoor veel barsten in met een gat. De sneeuw kwam van de winter zelfs binnen. Na de eerste laag verven, was het weer te nat of te warm of had ik gewoonweg geen tijd om dit karweitje te klaren.
Ook is er een begin gemaakt door de vriend van mijn dochter aan een tuinpoortje opzij. Voor de nodige ontsnappingspogingen van de hond tegen te gaan wat extra hindernissen inbouwen . Ik help met het aandragen van het  gevraagde gereedschap en denk mee, want bij een oud huis is dat vaak creatief te werk gaan met veel verrassingen. 
Mijn dochter is begin vorige maand nog jarig geweest en hebben we weer een dagje Antwerpen ‘gedaan’. Ik kwam thuis met Franse handwerkbladen en zij met leuke kleding en schoenen. Een lekkere pizza uit Antwerpen ook nog gegeten. Beiden waren we zeer tevreden na dit dagje. Nog leuke ideetjes opgedaan ook.
Nog ander nieuws is dat ze toch gestopt is met haar nieuwe studie omdat haar interesse daar toch niet lag. Bovendien zat ze als afgestudeerde met een masterdiploma tussen de ‘brugpiepers’ van de universiteit en voelde ze zich daar niet helemaal thuis. Ze is weer driftig op zoek naar werk. Wat maar niet wil lukken omdat ze te hoog is opgeleid en geen ervaring heeft. Ze vragen immers minimaal 1 jaar ervaring overal. Maar als niemand haar die kans geeft?
De hond mocht ook zijn eerste verjaardag hier vieren en is inmiddels twee geworden
Ik heb nog niks vreemds ondervonden hier aan de achterkant van mijn weblog en heb de overstap nog niet gemaakt. Bij diegenen die wel over zijn, kan ik bij de een wel en bij de ander totaal geen foto’s meer bekijken. Per foto moet ik dan de afbeelding aanklikken en inladen. Ook lukt dit soms wel en de andere keer weer niet. I.E 8 update biedt ook geen oplossing. Het is minder leuk zo om weblogs te bezoeken Het oog wil toch ook wat.
En zo blijft het druk en als het wat minder wordt, wordt dit weer opgevuld, zoals dat meestal gaat, met andere werkzaamheden.
Jullie zijn weer bij