Gezellige blikken

Kwam ik vandaag toch deze ‘verschrikkelijke’ trommels c.q. voorraadblikken tegen! Ik heb er al een paar van deze maat, maar voorzien van andere kleurtjes. Zal ik? Zal ik niet? Ja, toe maar… en … gekocht! Ik moest wel even heel goed nadenken om voor mezelf te verantwoorden waarom ik deze ook zou kopen. Iets moet vaak een reden hebben gek genoeg. Vanwege het mooie weer of dat ik bijna een weekje vrij heb vanaf morgen? Of dat we onze hond a.s. vrijdag een jaar hebben? Dochter a.s. maandag jarig… Heb niet echt een reden… nee wacht, dat heb ik wel. Vorig jaar is de hoofdwaterkraan gesprongen en daarbij is mijn kelder ondergelopen. Daar stonden al mijn leuke ouderwetse, lieve trommeltjes te pronken. Maar daar deze wateroverlast al misschien weken had geduurd, waren zo goed als alle trommels te erg verroest. Weg trommels. Zo af en toe zag ik eenzelfde bij de kringloop en kocht ik die. Maar om de een of andere reden zegt je binnenste: "Nee, dat is niet dezelfde trommel waar je vroegere herinneringen aan had, je snoepjes in deed als kind of waar de koekjes in bewaard bleven die je zelf had gebakken." Je houdt m.a.w. je gevoel niet voor de gek! Ik ben dus opgehouden met ze proberen te vervangen en ben begonnen met hele nieuwe, schone, gewoon vers van de pers… euh uit de fabriek. Zonder emoties of herinneringen nog, want die kleven zich nu vast als kleine moleculen voor later…

:'Discloth' of grote vaatdoek

Aangestoken door het ‘dishcloth’-virus ben ik op zoek gegaan naar een mooi patroon. Ik kwam uit bij veel gratis patroontjes, maar die waren allemaal gebreid. En laat ik nu net veel zin hebben in haken Nou dan verzin ik toch gewoon wat zelf. Waaraan moet het voldoen? Ik stel me dan ribbels voor aan één kant en de andere kant glad. Ok. Na een heleboel gehaak, uithalen en weer opnieuw beginnen, ben ik eruit hoe het moet worden. De ribbels heb ik wel drie keer gehaakt en weer uitgehaald tot ik er tevreden over was. ‘Frogging’ zoals ze dat noemen of ‘kikkeren’ (een kikker zou hetzelfde geluid maken als het geluid dat wij maken met iets uit te halen…). Duur lapje als je bedenkt dat je er drie hebt voor 50 cent bij de Wibra of Zeeman Maar daar gaat het niet om. Hiervan is (nog) geen tweede. De tweede is echter al wel in de maak zoals te zien is in een ander kleurtje en gaat nu heel wat sneller nu ik alle ‘hobbels’ heb uitgedokterd. Vervolgens nog even het patroontje uitschrijven en dan verschijnt dat binnenkort ook op mijn weblog en zijn de afgewerkte exemplaren ook te zien Even de losse draadjes hier wegdenken, want die moet ik nog instoppen!
Wat het bijzonder van hiervan is, dat het gehaakt is van een roze bol dikke katoen waarvan ikzelf een trui heb gehad, evenals van de groene. Mijn moeder was zo dat ze alles uithaalde wat niet meer werd gedragen of afgedankt. Zij zag overal wel materiaal in. De bollen zaten tussen de andere voorraad dikke brei- of haakkatoen en was van dezelfde kwaliteit en dikte. Voordeel is nu wel dat ik weet dat de kleuren wasecht zijn en niet meer doorlopen of afgeven Regelmatig heb ik aan haar moeten denken, terwijl ik aan het haken was. Zij hield zelf ook zo van handwerken. Ze is 16,5 jaar geleden overleden en dan te weten dat ik garen aanraak wat nog door haar handen is gegaan. Het deed me goed om in alle rust aan haar te denken en haar voor te stellen wat ze ervan vindt dat ik deze katoen aan het verwerken ben voor gebruiksartikelen. Hoewel ik ze wel veel te mooi vind om te gebruiken.

Haaknaald met twee haken

Pas geleden kwam ik op internet een haaknaald met twee haken tegen. Uit nieuwsgierigheid ben ik gaan zoeken wat je daarmee kunt. Daarbij kwam ik een tutorial tegen waarmee je Tunisch kunt haken, maar dan in het rond. Voor normaal Tunisch haakwerk heb je een speciale lange haaknaald nodig, maar dan blijft dat dus altijd vlak. Het prijskaartje van de haaknaald vind ik wel wat aan de hoge kant (Clover x80 9,-). Inmiddels wel goedkopere dubbele haaknaalden van een ander merk gevonden, maar die hebben een andere naaldgrootte aan iedere kant.
Vorige week ben ik een proeflapje(c.q. -rondje) gaan maken van rood en wit garen. Het is wel haken met je verstand erbij te houden! Je haalt een paar steken op met de ene kant van de haaknaald, dan draai het het werk om en haalt met de andere kant van de naald en een andere kleur garen de steken erdoor. Dan weer terugdraaien. Vooral dat laatste is belangrijk omdat je uit automatisme hier weer verder wil haken! Halverwege het proeflapje heb ik de draden omgedraaid wat hoofdkleur betreft. Bij de laatste 2 toeren, die niet goed te zien zijn op de foto, heb ik in plaats van in de vorige steek te steken om een lusje te maken eronder gestoken. Zo zijn er nog nog diverse mogelijkheden om andere steken van het Tunisch haakwerk uit te proberen.
Erg veel voorbeelden kom je nog niet tegen op internet dan een hoesje of muts. Maar zelf zie ik toch wel mogelijkheden in wat meer dan dat. Hierop kom ik vast nog wel eens terug. Dit was slechts een proeflapje

Gehaakt wit poesje

Hier is het witte poesje dan eindelijk en MET oogjes. Het lag al zo lang te wachten bij mijn onaffe handwerkjes op oogjes. Deze zwarte bolle knoopjes uit mijn knopendoos vond ik het meest geschikt. Het patroontje is van Rina Soffers, een welbekende ontwerpster van haakpatronen van vooral dieren. Het komt uit een oude Ariadne: april 1984.
Ik ben blij hier de poes Pammetje te kunnen fotograferen. Een week geleden ging het helemaal niet zo goed met deze bijna 19-jarige dame. Ze wilde niet meer eten of drinken. Ik heb haar veel bouillon gegeven om niet uit te drogen. Ook allerlei lekkere hapjes die ze niet kon weerstaan zoals ham (wel slecht door het zout maar ja als ze maar wat wil eten nietwaar) en wat slagroom e.d. Heel veel aandacht en vertroetelen. Na een paar dagen at ze weer zelf! Eergisteren genoot ze weer met haar neusje in de wind buiten op de tafel! Op naar de 19 dame!

Antieke geborduurde letter C -2-

Letter C
De antieke letter C is af. Mijn dochter vindt het friemelige takje in het midden echter niet mooi. Ik vind het er wel bij horen. Bij de rest van het alfabet zie je dit takje ook, maar niet bij de ‘grotere’ letters zoals de M. Ze vindt het zo een E of G in plaats van een C.  Nu geeft mijn dochter toch niks om borduren en krijgt ze dit ook helemaal niet Ik verwerk de C samen met de M in een groter geheel, maar voorlopig blijven ze allemaal ‘los’ bewaard.
De letter wordt geborduurd op Axefdastof, hetzelfde waar ik de M van heb geborduurd. Ik gebruik dit keer Venus borduurgaren vanwege het simpele feit dat ik geen twee dezelfde strengetjes DMC in de kleur blauw had. Dit is de eerste keer dat ik met Venusgaren borduur. Het ziet er voor het oog hetzelfde uit als DMC, maar borduurt toch ‘anders’. Ik heb ook het idee dat er meer vezeltjes uitsteken na een paar keer met een draad door de stof te zijn geweest. Ik heb daar rekening mee gehouden door met 40 cm lange draadjes te werken. Als er iets uitgehaald moest worden, was het niet meer opnieuw bruikbaar. Nu blijkt dat ik van het tweede strengetje maar 1 draadje nodig had
Al bladerend in tijdschriften kwam ik het antieke alfabet ook tegen in Point de Croix. Jaren geleden gekocht voor die mooie alfabetten die erin staan. Daaruit komt vast nog wel meer…
Ik zit nog even te prakkedenken of ik met een nieuw borduurgevalletje begin of eerst iets heel ouds ga afwerken (als ik het terug kan vinden tenminste). Ik heb de smaak van het borduren weer te pakken

En alweer ... zandlopertjes

Zandlopertjes: 28 stuks
Ik heb weer hard mijn best gedaan. Mijn streven vanaf vorige maand is voortaan eentje per dag te maken en anders dit op een andere dag toch proberen in te halen. Maar … niks moet uiteraard Tot nu toe is dat gelukt en er zijn er weer 28 bij. Dat maakt het totaal op 138 + 28 = 166. De combinaties zijn nog steeds allemaal verschillend; er is er niet een bij die dezelfde combinatie heeft van stofjes. Ik ben nu een jaar bezig en begin nu toch wel te geloven dat dit echt een jarenplan gaat worden!
= 23 april = 28 stuks — 25 april = 30 stuks

Koordje punniken

Onlangs moest ik een nieuwe portemonnee kopen, de oude was niet meer om aan te zien, maar het soort wat ik prefereer, zie ik nu nergens (ik wil altijd veeeeeel vakjes en een koordje). Alleen tegen vakantietijd zie ik ze soms. Ik vind een koordje eraan erg handig om steeds ‘voeling’ te hebben waar de portemonnee is. Dus er eentje gekocht waar wel een koordje heen kan.
Nu heb ik wel voorraad van materialen, ook van koordjes, maar net niet van die kleur. Wel zag ik een bolletje gemerceriseerd breikatoen in mijn voorraad van die kleur en dat waren twee perlé nummer 5 draden in elkaar gedraaid. Ik heb het garen gesplitst en vervolgens mijn punnikklosjes tevoorschijn gehaald. Ik heb als kind diverse broddelpunikkoordjes gemaakt, maar er nooit wat mee gedaan. Dit was een kleine uitdaging. Ik wilde met dit dunne garen een koordje maken op 4 spijkertjes. Mijn voorkeur gaat nog steeds uit naar mijn zelfgemaakte punnikklosje om mee te werken omdat de koppen van de spijkertjes zorgen dat de draden er niet overheen gaan. Ook de spijkertjes zijn niet helemaal glad; er zitten namelijk in het midden groefjes zodat de draden niet snel eraf glijden. Ik werk het liefste met een grote veiligheidsspeld om de draden over te halen. Bij iedere overhaling trek ik onder aan het koordje wat door het klosje loopt; dat zorgt voor regelmatige steken. Als ik het werkje wegleg, doe ik de veiligheidsspeld om de spijkertjes en draai de draad zo dat de steken er niet afvallen.
Het gaat best snel, maar is gezien de punikuren van zo’n koordje natuurlijk ‘onbetaalbaar’ net als ieder handwerkje overigens. In ieder geval heb ik:

1. Een piepklein beetje van mijn voorraad opgemaakt.
2. Niet de deur uit hoeven te gaan om het juiste kleur koordje te zoeken.
3. Geen geld uit hoeven te geven.
4. Een leuke bezigheid gehad.
5. Goede beweging voor soepel houden van vingers.
6. Uiteindelijk een gevoel van voldoening overgehouden
7. Belangrijkste: een koordje voor mijn nieuwe portemonnee!