vrijdag 23 december 2011

Stofjes Ohio


Dan zit je wat te surfen, bekijkt en smult wat er allemaal voor mooie stofjes zijn in Amerika en plotseling zie je dat bij 'Sale' de stofjes voor slechts 1 dag 3 dollar per yard zijn. Tja ... uhmmmm, dat is dan wel heel interessant! Mijn hart bonsde, zal ik, nee toch maar niet of toch maar wel? Ja dus toch wel en bezweken voor het stofjesvirus. Met de verzendkosten erbij ($ 13,95 per envelop) komt het omgerekend dan neer op € 3,78 per yard, dat is € 0,94 per fat quarter. Dat is nog eens een leuk prijsje!!!

Ik heb dit bestellen al vaker gedaan en blijf altijd netjes onder de 28 dollar zodat het rond de 22 euro uitkomt. Tot nu toe nooit problemen gehad met invoeren omdat het zo is toegestaan. Het blijft natuurlijk altijd een risico een pakketje van zover laten komen, daarom alleen al wil ik nooit voor een groot bedrag bestellen.

Wat nog nooit is gebeurd, van bestellen 's avonds tot het ontvangen, heeft maar 8 dagen geduurd en dat met deze dagen voor de feestdagen nog wel! Meestal duurt het toch wel minimaal 10 dagen, meestal 14 dagen en zelfs ooit 3 weken.

Maar nu wil ik even niets meer bestellen. Ik heb genoeg en kan goed putten uit eigen voorraad. Alleen soms moet je mooie kansen niet voorbij laten gaan ... toch ;-) Zoiets maakt je toch weer een beetje gelukkig. En zolang het kan, is een voorraadje achter de hand toch nooit weg.

donderdag 22 december 2011

Zandlopertjes


Nu ik twee weken vakantie heb, heb ik de doos met mijn zandlopertjes weer eens tevoorschijn gehaald. Ik heb er 28 stuks bij sinds de zomer. Dit keer veel in donkerrode en gele tinten en willekeurig neergelegd voor de foto. Niet veel voor zo'n lange tijd, maar in ieder geval weer wat meer.

Ook heb ik een poging gedaan er een styk of vijf voor de proef met de naaimachine te maken, want het wordt zo wel een heel lang jarenproject vanwege tijdgebrek. Ik moest er echter 2 uithalen in het midden, omdat ik dat nog niet helemaal in de vingers had. Daarna ging het al wel beter. Weet alleen niet of ik dit zo ga doen of toch met de hand. Met de hand vind ik het wel ontspannender (zitten op de bank) ook al gaat het niet zo snel. En al helemaal niet in mijn geval omdat ik alles aan de achterkant ook netjes afwerk met de knoopsgatensteek, een soort borduren om de rafeltjes voor te blijven. Als het zo'n tijd blijft liggen, gaat het gegarandeerd (hier) rafelen en dan ben ik verder van huis. Dat is puur mijn ervaring van een andere keer (moest het toen tussendoor verplicht wassen door een jong kattenongelukje... ). Daarom dan maar dubbel werk en meteen afwerken aan de achterkant.

Ik weet nog steeds niet hoe groot ik het geheel ga maken, daarom ben ik gisteren begonnen ze aan elkaar te zetten om te kijken hoeveel ik er nog moet maken en van welke kleuren. Dat overzicht heb ik nu niet met stapeltjes zandlopertjes voor me. Best spannend. Dit doe ik met de hand en ook dit wordt weer meteen netjes afgewerkt dat het niet kan gaan rafelen.

Ik denk erover om er een hoes van te maken voor om een oud eenpersoonsdekbed of een oude slaapzak. Dat is toch te dik om door te pitten. Misschien alleen vastmaken door de bovenlaag van het dekbed of slaapzak. Geen idee nog precies hoe en wat, maar dat komt vanzelf wel. Voorlopig ben ik bezig te puzzelen welk zandlopertje en waar aan elkaar te naaien met de hand zodat de kleurtjes mooi verdeeld zitten en dezelfde lapjes niet te dicht bij elkaar zitten. 

Ik ben pas bij het 4e zandlopertje aan elkaar vast te maken :-) Uiteraard krijg ik hulp van het kattenspul en de hond. Die geven er steeds een andere volgorde aan. Vast bekend gegeven voor poezen- en hondenbezitters.

zondag 18 december 2011

Mijn nieuwe werkspeeltje

Bij ons op het werk zijn nog sporadisch wat normale telefoontoestellen, omdat vanwege het flextijdperk iedereen voorzien moet zijn met een mobiel. Tot nu toe was ik de dans ontsprongen, omdat ik als laatste nog een telefoon op de hele verdieping heb. Ook heb ik geen flexplek, maar gelukkig als uitzondering een vaste plek vanwege de grafische programma's die niet op het netwerk kunnen staan (licenties), maar wel op een losse laptop.

Vorige week kreeg ik dan ook mijn werkspeeltje in ontvangst. Mijn collega's zijn hier al 2 maanden aan gewend, maar voor mij is het helemaal nieuw. Zelfs echt 'nieuw'. Het is een Samsung Galaxy S II. Mijn eigen gsm is er nog eentje uit het prehistorisch tijdperk (7 jaar oud) en daar beheers ik zelfs niet eens alle mogelijkheden van omdat het niet mijn interesse had. Nooit geweten bv hoe de voicemail werkt. Op de pc puzzel ik altijd van alles uit, maar om de een of andere reden heb ik nooit iets met een gsm gehad. (Komt vast door het kleine formaat.) Enkel mijn dochter heeft mijn nummer. Braaf neem ik de gsm iedere dag met me mee om vooral bereikbaar te zijn.

En dan nu ineens een super moderne werkmobiel met alle technische snufjes voorzien. Hemeltje, ik loop echt achter! Niet meer zo omslachtig sms'en of eerst via diverse tikken in het menu, nee, nu schuif ik enkel wat met mijn vingers, raak wat aan en floep daar komt het al. Wat een luxe! Lekker plat en ook groter :-) Goed duidelijk te lezen. Ik heb natuurlijk flink zitten spelen afgelopen weekend. Het lijkt wat meer op een 'pc' dus dan wil ik alle knopjes wel uitproberen. Er begint al van alles te dagen, hoewel nog veel abracadaba is aan vakjargon.
Er is me inmiddels ook uitgelegd dat ik nog een Wifi-code in moet voeren om op internet te komen. Wifi-code? Hebben wij dat ook dan? Ja dus. Ooit is dat wel aangevraagd door dochterlief blijkt nu, zelfs ergens opgeschreven in 'een boekje' van KPN. Tja, zoek daar maar eens naar dan. Ik had alles van de pc in een map zitten, maar juist daar ligt nu niets in. Tuurlijk niet. Ik moet dus de komende tijd naar dat nummer gaan zoeken in weet ik wat voor 'iets' van KPN. Dat wordt hele stapels en mappen uitspitten. Mijn ervaring om KPN te bellen, ligt me nog te vers in het geheugen, daar begin ik echt niet meer aan. Dan nog liever alles na gaan pluizen. Mooie stok achter de deur om alles goed uit te zoeken en te archiveren weer.

Het leuke is dat je er ook mee kunt fotograferen. Dat kon mijn oude ook wel, maar de kwaliteit was bar en bar slecht en ik kon niet eens de foto's op de pc zetten. Nu dus wel. Tenminste ... er moet iets geïnstalleerd worden en dat weigerde en e-mails versturen lukt nog niet vanwege de Wifi-code.
Maar wel leuk! Mijn eerste foto heb ik al gemaakt van de hond :-) (Kan 'm alleen nog niet laten zien.)
Ik ga nu iedere dag wat verder puzzelen en ontdekken wat ik ermee kan doen.
Oh ja en vanmorgen heb ik me ook al wakker laten kraaien door de digitale haan die erop zit ;-) De hond wilde meteen meteen naar buiten! Met de wekkerradio blijft hij gewoon doorpitten ...